Witam wszystkich ponownie! Jak wiecie, 26 lutego w piątek szkolna grupa "Marionetka" zaprezentowała nam adaptację sztuki Moliera " Mieszczanin szlachcicem". Tytuł naszej sztuki brzmiał "Szaleństwo pana Jourdain”, adaptację scenariusza zrealizowała uczennica Paulina Gawkowska! Brawo za pomysł, kreatywność oraz za ciężką prace włożoną w projekt. Spektakl mogliśmy obejrzeć w Szprotawskim Domu Kultury, przez co wydawało się wszystko bardziej profesjonalne. W końcu lepiej oglądać sztukę w wygodnych fotelach, widząc aktorów na dobrze udekorowanej, oświetlonej scenie, niż w sali gimnastycznej.
Pora na opinię!
Ja sądzę, że "Marionetka" z roku na rok coraz bardziej mnie zaskakuje, w pozytywnym znaczeniu:) Z całą pewnością widać było efekty ciężkiej pracy aktorów i nie tylko ich. Sama nie wiem, od czego zacząć. Gra aktorska oraz dykcja aktorów były po prostu „w dechę”. Najbardziej byłam (nie tylko ja z tego, co słyszałam) zachwycona grą żony pana Jourdain, czyli Weroniki Bejman. Zastanawiam się, czemu rok temu w " Areszeniku i starych koronkach" tego nie zauważyłam. Jej gestykulacja, mimika, ogólna dynamika... nie do opisania. Oczywiście, nie mówię, że pozostali bohaterowie byli gorsi, wszyscy pokazali pełen profesjonalizm. Na sali było dużo śmiechu ( oczywiście wtedy, kiedy był planowany), historia ciekawa, scena pięknie przygotowana. Również muszę zaznaczyć, że ogromne wrażenie zrobiły pokazy taneczne. I to jakie! Dziewczyny pięknie wystylizowane na tureckie tancerki. Sądzę, że głównie przykuwały uwagę Michalina Czekurłan oraz Iza Pawłowska. Widać było pełne przygotowanie, profesjonalizm oraz niesamowity talent dziewczyn! Jedyną wadą jaką zauważyłam w tym spektaklu to niespodziewane i nagłe zakończenie, dla mnie zdecydowanie za szybko. Może dlatego, że całość bardzo mi się spodobała. Dodatkowe 20 minut i byłoby idealnie. Czuję do teraz lekki niedosyt, ale może taki był zamiar.
Ja sądzę, że "Marionetka" z roku na rok coraz bardziej mnie zaskakuje, w pozytywnym znaczeniu:) Z całą pewnością widać było efekty ciężkiej pracy aktorów i nie tylko ich. Sama nie wiem, od czego zacząć. Gra aktorska oraz dykcja aktorów były po prostu „w dechę”. Najbardziej byłam (nie tylko ja z tego, co słyszałam) zachwycona grą żony pana Jourdain, czyli Weroniki Bejman. Zastanawiam się, czemu rok temu w " Areszeniku i starych koronkach" tego nie zauważyłam. Jej gestykulacja, mimika, ogólna dynamika... nie do opisania. Oczywiście, nie mówię, że pozostali bohaterowie byli gorsi, wszyscy pokazali pełen profesjonalizm. Na sali było dużo śmiechu ( oczywiście wtedy, kiedy był planowany), historia ciekawa, scena pięknie przygotowana. Również muszę zaznaczyć, że ogromne wrażenie zrobiły pokazy taneczne. I to jakie! Dziewczyny pięknie wystylizowane na tureckie tancerki. Sądzę, że głównie przykuwały uwagę Michalina Czekurłan oraz Iza Pawłowska. Widać było pełne przygotowanie, profesjonalizm oraz niesamowity talent dziewczyn! Jedyną wadą jaką zauważyłam w tym spektaklu to niespodziewane i nagłe zakończenie, dla mnie zdecydowanie za szybko. Może dlatego, że całość bardzo mi się spodobała. Dodatkowe 20 minut i byłoby idealnie. Czuję do teraz lekki niedosyt, ale może taki był zamiar.
Mam nadzieję, że za rok znowu "Marionetka" nas zaskoczy! Oczywiście, pozytywnie.
Chętnie poznam wasze opinie na temat spektaklu. Komentarze mile widziane.
Do zobaczenia! + załączam pare zdjęć z prób
Chętnie poznam wasze opinie na temat spektaklu. Komentarze mile widziane.
Do zobaczenia! + załączam pare zdjęć z prób
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz